49 دانستنی ویتامین C (ویتامین ث)

19 فروردین 49 دانستنی ویتامین C (ویتامین ث)

ویتامین C یک ماده مغذی محلول در آب است که بالاترین غلظت آن در میوه‌ها ( به‌خصوص مرکبات)، سبزیجات سبز و گوجه‌فرنگی یافت می‌شود. نوشیدنی ویتامین C برای ساختار استخوان، جذب آهن، یکپارچگی پوست و عملکرد ایمنی بدن ضروری است. اسکوربیک نام بیماری کمبود ویتامین C است که بسیار نادر بوده و می‌تواند مرگبار باشد. ویتامین C همچنین به‌عنوان اسید اسکوربیک شناخته‌شده است که اگر چه در برخی غذاها به‌صورت طبیعی یافت می‌شود اما به‌ عنوان یک مکمل غذایی به شکل قرص جوشان ویتامین ث و یا قرص جویدنی ویتامین ث در بازار موجود است.

[lwptoc]

از آنجا که بدن ما برخلاف بدن بسیاری از حیوانات قادر به تولید ویتامین C نیست، بنابراین ویتامین ث باید به‌ عنوان یک ماده غذایی ضروری از منابع خارجی دریافت شود. تأمین میزان مناسب ویتامین ث برای بدن بسیار ساده خواهد بود. با خوردن یک لیوان آب‌ پرتقال در وعده صبحانه، مقداری فلفل دلمه در اسنک عصرانه و یک فنجان توت‌فرنگی برای دسر می‌توانید میزان ویتامین ث مورد نیاز بدن خود را تأمین کنید. توجه داشته باشید که بدن ما ویتامین C اضافی را ذخیره نمی‌کند بلکه هر آنچه را که ما به آن نیاز نداریم از طریق ادرار حذف می‌کند.

این بدان معناست که هر روز باید غذاهای غنی از ویتامین C را بخوریم تا مطمئن شویم که بدن ما به‌اندازه کافی از ویتامین C برخوردار است. کمبود زیاد ویتامین C در بدن ممکن است موجب کبودشدن پوست، خونریزی لثه، طولانی شدن مدت‌زمان بهبودی زخم، شکستگی دندان‌ها و مفاصل، و عفونت در بدن شود.

بر اساس نکات پزشکی در مورد ویتامین ث میزان مجاز مصرف این ویتامین برای مردان 90 میلی‌گرم در روز و برای زنان 75 میلی‌گرم در روز است. در دوزهای بالاتر از 400 میلی‌گرم تقریباً تمام ویتامین C از طریق ادرار دفع می‌شود. نگرانی محدودی در مورد عوارض جانبی برای میزان مصرف 2000 میلی‌گرم در روز وجود دارد. مصرف بیش از 2000 میلی‌گرم ویتامین C می‌تواند موجب تهوع، اسهال و درد شکمی شود.

چنین دوزهای بالایی ممکن است با آزمایش های پزشکی خاص برای میزان قند خون و سطح گلوکز موجود در ادرار و خون در مدفوع به دست آید. ویتامین C برای بیوسنتز کلاژن‌ها، آل کارنیتین و برخی از نوروترانسمیترهای بدن موردنیاز است، ویتامین C در سوخت‌وساز پروتئین در بدن نیز دخیل است. کلاژن جزء ضروری بافت همبند است که نقش حیاتی در بهبود زخم دارد. ویتامین C همچنین یک آنتی‌اکسیدان فیزیولوژیکی مهم است و نشان داده‌شده است که دیگر آنتی‌اکسیدان‌های بدن ازجمله آلفا توکوفرول(ویتامین E) را بازسازی می‌کند.

شاید این سؤال برای شما مطرح‌شده که آمپول ویتامین C برای چیست؟ تحقیقات نشان می‌دهد که ویتامین C با محدود کردن اثرات مضر رادیکال‌های آزاد از طریق فعالیت آنتی‌اکسیدان می‌تواند در جلوگیری یا کاهش پیشرفت برخی از سرطان‌ها، بیماری‌های قلبی و عروقی و سایر بیماری‌ها(که استرس اکسیداتیو در آن‌ها نقش عینی ایفا می‌کند) کمک‌کننده باشد.

ویتامین C علاوه بر عملکرد بیوسنتز و آنتی‌اکسیدان نقش مهمی در عملکرد ایمنی دارد و جذب غلیظ آهن و شکل آهن موجود در غذاهای گیاهی را بهبود می‌بخشد. عدم مصرف مناسب نوشیدنی ویتامین C موجب ایجاد اسکوربیک می‌شود که با خستگی یا ضعف، ضعف بافت همبند و شکنندگی مویرگی مشخص می‌شود. جذب ویتامین C از روده با حداقل یکی از حامل‌های فعال وابسته به دوز خاص تنظیم می‌شود. مطالعات آزمایشگاهی نشان می‌دهد که ویتامین C اکسیدشده یا اسید دهیدروآسکربیک از طریق بعضی از تسهیل‌کننده‌های گلوکز وارد سلول بدن شده و سبب کاهش اسید آسکروبیک در بدن می‌شود.

قرص جویدنی ویتامین ث باعث ایجاد غلظت بافت و پلاسما می‌شود و بدن به‌شدت آن را کنترل می‌کند. تقریباً 70 تا 90 درصد ویتامین C در مصرف متوسط 30 تا 180 میلی‌گرم در روز جذب می‌شود. بااین‌حال در دوزهای بالاتر از 1 گرم جذب به کمتر از 50 درصد در روز کاهش می‌یابد و مابقی اسید آسکوربیک غیرمتابولیزه از طریق ادرار دفع می‌شود. مقدار کل ویتامین C موردنیاز برای بدن از 300 میلی‌گرم تا حدود 2 گرم است. سطوح بالای ویتامین C(غلظت میلومولار) در سلول‌ها و بافت‌ها حفظ می‌شود و بیشترین مقدار آن در لکوسیت­ها(گلبول‌های سفید خون)، چشم‌ها، غده فوقانی، غده هیپوفیز و مغز وجود دارد. مقدار نسبتاً کمی از ویتامین C در مایعات خارج سلولی مانند پلاسما، گلبول‌های قرمز و بزاق یافت می‌شود.

ویتامین C خواص زیادی برای بدن دارد. ویتامین ث آهن را از غذاهای گیاهی نظیر غلات و سبزیجات جذب می‌کند. لثه‌ها را سالم نگه می‌دارد. سبب تولید بافت های بدن می‌شود که برای محافظت از عضلات و استخوان‌ها مفید است. همچنین ویتامین C برای پوست بسیار مفید بوده و سبب کاهش کبودی در پوست شده و در بهبود زخم بسیار کمک‌کننده خواهد بود. ویتامین ث احتمال خطر برخی از سرطان‌ها را کاهش می‌دهد و می‌تواند علائم پیری را از بین ببرد چراکه سرشار از آنتی‌اکسیدان است. در ادامه بیشتر در مورد ویتامین C و فواید آن صحبت خواهد شد. سرفصل‌های عنوان‌شده در این مقاله عبارت‌اند از:

• ویتامین C در چه موادی وجود دارد؟
• آمپول ویتامین C برای چیست؟
• بهترین زمان مصرف قرص ویتامین ث
• نشانه‌های بیماری کمبود ویتامین C
• تأثیر ویتامین C برای پوست
• ویتامین C در بدن‌سازی
• ویتامین ث در بارداری

ویتامین C در چه موادی وجود دارد؟

بهترین راه برای دریافت روزانه دوز توصیه‌شده ویتامین C از طریق غذا است چراکه به‌سادگی و با خوردن 5 وعده میوه و سبزی در روز می‌توان حدود 200 میلی‌گرم ویتامین C موردنیاز بدن را تأمین کرد. اما تقریباً 50 درصد مردم از مکمل‌هایی نظیر ویتامین C جوشان، نوشیدنی‌های حاوی ویتامین ث، قرص جویدنی ویتامین ث و سایر نمونه‌ها برای تأمین ویتامین ث موردنیاز بدن خود استفاده می‌کنند.

آیا می‌دانید که بیشترین ویتامین C در کدام میوه است؟ شاید اولین تصویری که در ذهنتان پدیدار می‌شود پرتقال است، شما درست فکر می‌کنید اگرچه انواع میوه‌ها و همین‌طور سایر مرکبات نیز منبع غنی ویتامین C هستند. ویتامین C که به‌عنوان اسید اسکوربیک شناخته‌شده است یک ویتامین محلول در آب است، به این معنی که اگر بیش‌ از حد مصرف شود از طریق ادرار دفع می‌شود (برخلاف ویتامین‌های محلول در چربی مانند A و D که بیشتر در بافت‌های چربی و کبد ذخیره‌شده و به‌آرامی حذف می‌شوند).

از آنجا که بدن ویتامین C تولید نمی‌کند بنابراین باید آن را به‌طور طبیعی و از طریق غذا و یا مصرف مکمل‌های خوراکی مثل نوشیدنی ویتامین C، قرص ویتامین C جوشان و یا تزریق ویتامین C به دست آورید. مردان بالای 19 سال به 90 میلی‌گرم ویتامین C در روز و زنان 75 میلی‌گرم ویتامین C در روز نیاز دارند. بنابراین اگر رژیم غذایی روزانه شما حاوی چند واحد میوه و سبزی در روز باشد نیازی به مصرف مکمل‌های ویتامینه نخواهید داشت. اگر چه مقدار اضافی ویتامین C از طریق ادرار دفع می‌شود اما توجه داشته باشید که مصرف بیش از 2000 میلی‌گرم ویتامین C در روز  ممکن است منجر به تهوع، اسهال و سنگ کلیه شود.

با توجه به اینکه ویتامین ث یک ویتامین محلول در آب است بنابراین بدن ما قادر به تولید و یا ذخیره آن نخواهد بود لذا ما باید به‌صورت روزانه این ویتامین را از بهترین منابع طبیعی آن یعنی میوه‌ها و سبزی‌ها دریافت کنیم. اما بیشترین ویتامین C در کدام میوه است؟

 احتمالاً می‌دانید که ویتامین ث در مرکباتی نظیر پرتقال، گریپ‌فروت، لیموشیرین و خصوصاً لیموترش وجود دارد درواقع بیشتر میوه‌ها و سبزیجات سبز برگ غنی از ویتامین C هستند. مقدار زیادی از ویتامین ث در انواع توت‌ها نظیر توت‌فرنگی و تمشک یافت می‌شود و زغال‌اخته، پاپایا، کیوی، گواوا، آناناس، آلو و هندوانه نیز منابع خوبی برای ویتامین ث هستند. همچنین ویتامین C در موز، سیب و گلابی نیز وجود دارد. بهتر است این میوه‌ها را تازه و خام بخورید زیرا ویتامین C در اثر گرما تجزیه‌شده و از بین می‌رود.

فلفل دلمه بزرگ‌ترین منبع ویتامین C است. همچنین ویتامین ث در سبزیجات برگ سبز نظیر کلم پیچ، گل‌کلم، کلم برو کلی، کلم بروکسل، برگ چغندر، نعنا و نخودفرنگی نیز یافت می‌شود. گوجه‌فرنگی و یا رب ، قارچ، سیب‌زمینی شیرین و کدوحلوایی نیز سرشار از ویتامین C هستند. یک فنجان قهوه خام حاوی 117 میلی‌گرم ویتامین C است که می‌توان بیشترین میزان ویتامین C برای مردان و زنان را تأمین کند. ترکیبی از میوه‌ای مثل کیوی و یک سبزی تمام ویتامین C موردنیاز بدن در یک روز را فراهم می‌سازد.

ویتامین ث در مرکباتی نظیر پرتقال، گریپ­فروت، انواع لیمو، توت­فرنگی، تمشک، زغال‌اخته، پاپایا، کیوی، آناناس، آلو و هندوانه و همچنین در سبزیجاتی نظیر نخودفرنگی، انواع کلم، فلفل دلمه، برگ چغندر، سیب‌زمینی شیرین و کدوحلوایی یافت می‌شود.

فقط توجه داشته باشید که نوع طبخ غذا در میزان جذب ویتامین C تأثیر دارد از این‌ رو بهتر است این مواد غذایی را به‌صورت خام، بخارپز شده و یا در ماکروویو طبخ کنید تا بیشترین میزان ویتامین‌ها در آن حفظ شوند. همچنین ویتامین C می‌تواند در جذب بهتر سایر ویتامین‌های موجود در انواع مواد غذایی مؤثر باشد. فلفل قرمز موجود در سالاد اسفناج سبب جذب بهتر آهن اسفناج در بدن می‌شود. از کلم برو کلی می‌توانید در کنار لوبیای پخته‌شده استفاده کنید تا اسیدفولیک موجود در لوبیا بهتر جذب بدن شود.

همچنین می‌توانید با ترکیب توت‌فرنگی و جو دو سر یک میان وعده مقوی تهیه کنید که علاوه بر تأمین ویتامین C موردنیاز بدن، پروتئین، چربی، فسفر، آهن، کلسیم و ویتامین‌های A و B موجود در جوی دوسر نیز به بدن برسد. همانند تمام ویتامین‌ها و مواد معدنی موجود در غذاها، ویتامین C نیز در انواع غذاها یافت می‌شود و در نظر گرفتن آن در رژیم غذایی بهترین راه برای تأمین آن است زیرا که بدن برای پردازش آن‌ها طراحی‌شده است. مصرف ترکیبی از این مواد غذایی علاوه بر تأمین ویتامین ث سایر ویتامین‌ها و مواد معدنی را نیز وارد بدن می‌کند.

آمپول ویتامین C برای چیست؟

همان‌طوری که می‌دانید ویتامین C یکی از ضروری­ترین ماده­ها در رژیم غذایی است که نقش بسیار مهمی در عملکرد سیستم ایمنی بدن ازجمله التیام زخم، جلوگیری از آسیب سلول‌ها، ساخت کلاژن و تولید نوعی پیام‌های شیمیایی به نام انتقال‌دهنده‌های عصبی، ایفا می‌کند.

ویتامین C را می‌توان در بسیاری از غذاهای سالم نظیر مرکبات و آب‌میوه، فلفل سبز و قرمز، کلم برو کلی، توت‌فرنگی و جوانه‌های کلم بروکسل یافت. شما همچنین می‌توانید ویتامین C را از مکمل‌های غذایی دریافت کنید. قرص جویدنی ویتامین ث، قرص خوراکی، کپسول‌های جوشان، قرص ویتامین C جوشان و نوشیدنی ویتامین C انواع مکمل‌های در دسترس از ویتامین C هستند. همچنین ویتامین C به شکل آمپول نیز در دسترس است که اغلب با تجویز پزشک مورداستفاده قرار می‌گیرد. آمپول ویتامین C می‌تواند به‌صورت تزریق وریدی داخل رگ، عضله و یا به‌صورت زیرپوستی تزریق شود.

 

قرص‌های ویتامین ث به دو صورت جویدنی و بلعیدنی تولیدشده که در صورت نیاز و با تجویز پزشک می‌توان از آن‌ها استفاده کرد اما بهتر است از این قرص‌ها برای مدت‌زمان طولانی استفاده نکنید مگر اینکه به تجویز پزشکتان باشد. قرص‌های بلعیدنی باید با یک لیوان آب خورده شوند. اگر قرص جویدنی ویتامین ث را تهیه‌ کرده‌اید کافی است آن را در دهان گذاشته و به‌ آرامی بجوید تا ویتامین ث موجود در آن توسط بزاق دهان جذب بدن شود. قرص جویدنی ویتامین ث نمونه‌ای از مکمل‌های ویتامین C است که با انواع طعم از میوه‌های مختلف نظیر پرتقال، گیلاس، انگور و تمشک و غیره در بازار ایران موجود است.

نکات پزشکی در مورد ویتامین ث بیان می‌کند که این ویتامین برای رشد و ترمیم بافت‌های عضلاتی، تشکیل پروتئین در بدن، سلامت دندان‌ها و غضروف‌ها ضروری است. همچنین ویتامین ث یک آنتی‌اکسیدان بسیار قوی برای بدن است که می‌تواند از بدن در برابر اثرات جدی و آسیب ناشی از رادیکال‌های آزاد محافظت کند. با توجه به اینکه افزایش تولید رادیکال‌های آزاد در بدن با روند پیری در بدن رابطه‌ی مستقیم داشته و می‌تواند سبب بروز مشکلاتی نظیر انواع سرطان‌ها، بیماری‌های قلبی و عروقی و مشکلات التهابی شود لذا با مصرف قرص جویدنی ویتامین ث می‌توان جلوی پیشرفت این بیماری‌ها را گرفت.

مصرف روزانه قرص جویدنی ویتامین ث برای افرادی که در شهرهایی با غلظت آلودگی بالا زندگی می‌کنند یا افرادی که به‌صورت روزانه از دخانیاتی نظیر سیگار یا قلیان استفاده می‌کنند و یا افرادی که شغل‌های پراسترس دارند ضروری است. از آنجایی‌ که برخی از افراد به دلیل مشکلات معده‌ای یا روده‌ای از خوردن سبزی و میوه عاجزند لذا قرص جویدنی ویتامین ث می‌تواند برای آن‌ها بسیار مؤثر بوده و میزان ویتامین ث موردنیاز بدنشان را تأمین کند. برخی قرص ویتامین C خارجی در بازار موجود بوده که با ویتامین‌های دیگری نظیر زینک ترکیب‌شده و یک  فرآورده کامل را در اختیار مصرف‌کنندگان قرار می‌دهد.

قرص ویتامین C خارجی برای تقویت سیستم ایمنی بدن، پیشگیری و یا کاهش مدت‌زمان سرماخوردگی، افزایش رشد جسمی و ذهنی، حفظ سلامت پوست و مو، جلوگیری از ریزش مو، تقویت ناخن‌ها، تقویت قدرت باروری، تقویت دید در تاریکی، تقویت قوای بویایی و چشایی و ایجاد شادابی و رفع خستگی بسیار مؤثر خواهد بود. مصرف طولانی‌مدت قرص‌های ویتامین ث می‌تواند تمام اثرات دارویی آن را آزاد کند و خطر عوارض جانبی آن را افزایش دهد.

 

برخی مکمل‌های ویتامین C به‌صورت قرص جوشان ویتامین ث در بازار موجود هستند که با طعم‌های مختلف پرتقال، لیمو، توت‌فرنگی و سایر میوه‌ها در اختیار مصرف‌کنندگان قرار می‌گیرد. قرص جوشان ویتامین ث نوعی قرص پودری محلول در آب است که به‌راحتی می‌تواند در یک لیوان آب حل‌شده و به‌صورت نوشیدنی ویتامین C مورداستفاده قرار گیرد. مهم‌ترین نکته‌ای که زمان استفاده از ویتامین C جوشان باید موردتوجه قرار دهید این است که قبل از استفاده از قرص جوشان ویتامین ث تمام راهنمایی‌های موجود بروی برچسب راهنمای محصول را مطالعه کرده و از میزان دوز مصرفی روزانه آن آگاه شوید.

اگرچه ویتامین C در بدن‌سازی، در دوران بارداری، برای افزایش رشد جسمی و سلامت پوست و مو و سایر توانایی‌های بدنی مفید است اما روزانه نباید بیشتر از یک عدد قرص جوشان ویتامین ث با دوز 500 مصرف شود زیرا استفاده بیش از این مقدار در روز ممکن است بدن را با مشکلات کبدی و کلیوی همراه سازد. بهتر است قرص جوشان ویتامین ث سه ماه در سال و به شکل نوشیدنی ویتامین C مورداستفاده قرار گیرد. قرص جوشان ویتامین ث نسبت به قرص‌های بلعیدنی یا جویدنی سریع‌تر جذب بدن شده و سرعت تأثیرپذیری آن‌ها بیشتر است.

به دلیل PH محلول حاصل از حل شدن قرص جوشان در آب این قرص سریع‌تر از معده به روده کوچک تخلیه‌شده لذا برای افرادی که دچار مشکلات معده‌ای هستند انتخاب مناسبی خواهد بود. ازآنجایی‌که اغلب قرص‌های جوشان برای قابلیت حل شدن در آب حاوی ماده‌ای به نام بی‌کربنات هستند و همین‌طور مقداری نمک نیز در این قرص‌ها موجود است لذا ترکیب نمک و بی‌کربنات موجود در این قرص‌ها ممکن است سبب بروز فشارخون بالا شده و خطر حمله قلبی و سکته مغزی را در افراد افزایش می‌دهد.

به‌طورکلی توجه داشته باشید که در اغلب قرص‌های محلول در آب، نمک وجود دارد لذا مصرف بیش از حد قرص­های جوشان ممکن است احتمال ابتلا به سکته قلبی، سکته مغزی و یا مرگ ناشی از مشکلات عروقی را تا یک‌پنجم افزایش می‌دهد. همچنین ممکن است مصرف قرص جوشان ویتامین ث احتمال بروز فشارخون در افراد را هفت برابر افزایش دهد بنابراین سعی کنید بدون مشورت پزشک از قرص جوشان ویتامین ث استفاده نکنید.

اما آمپول ویتامین C برای چیست؟ همان‌طوری که می‌دانید بسیاری از مردم ویتامین C را برای سلامت عمومی و یا تقویت سیستم ایمنی بدن خود و یا برای درمان بیماری کمبود ویتامین C مصرف می‌کنند. کمبود ویتامین ث می‌تواند منجر به مسمومیت شود. بیماری کمبود ویتامین C با علائمی نظیر تورم و خونریزی لثه، خستگی، طولانی شدن مدت‌زمان بهبود زخم، درد مفصلی، مشکلات دندان و نمایان شدن لکه‌های رنگی بروی پوست همراه خواهد بود.

علائم بیماری کمبود ویتامین C گاهی اوقات ممکن است با مصرف کمتر از 10 میلی‌گرم ویتامین C در روز ظاهر شود. امروزه بیماری کمبود ویتامین C در کشورهای توسعه‌یافته بسیار کمتر رخ می‌دهد اما افرادی که دخانیات مصرف می‌کنند یا فقط تعداد محدودی از مواد غذایی را مصرف می‌کنند بدنشان با مشکل جذب مواد مغذی روبه‌رو شده و علائم بیماری کمبود ویتامین C در آن‌ها پدیدار می‌شود.

اما در جواب این سؤال که آمپول ویتامین C برای چیست می‌توان گفت که آمپول ویتامین C توسط اداره غذا و داروی آمریکا برای درمان بیماری کمبود ویتامین C تأییدشده است و همچنین برای کمک به درمان زخم‌های جدی تروما یا سوختگی مورداستفاده قرار می‌گیرد. با این‌ حال به‌ طور معمول تزریق ویتامین C تنها زمانی استفاده می‌شود که لازم است سطح ویتامین ث بدن به‌ سرعت افزایش یابد و یا بدن به دلیل جذب ضعیف و یا دلایل دیگر قادر نخواهد بود مکمل‌های خوراکی را جذب کند. آمپول ویتامین C گاهی اوقات برای شرایط دیگری نظیر سرطان، سلامت عمومی، عملکرد ایمنی و کاهش وزن نیز مورداستفاده قرار می‌گیرد.

در اوایل دهه 1970 برخی از محققان نشان داده‌اند که با استفاده از دوزهای بالای آمپول ویتامین C همراه با داروهای ضد سرطان می‌توان درمان سرطان را بهبود بخشید. تزریق ویتامین C داخل وریدی می‌تواند سطح بالایی از ویتامین C را در بدن تولید کند. محققان بر این باورند که دوز بالای ویتامین C می‌تواند همانند سمی برای سلول‌های سرطانی باشد، بدون اینکه به سلول‌های سالم بدن آسیب برساند. برخی از محققان بر این باورند که ویتامین C می‌تواند عوارض جانبی داروهای سرطانی را کاهش دهد. با این‌ حال منافع بالقوه تزریق ویتامین C در درمان سرطان هنوز بحث‌برانگیز است. در یک بررسی سیستماتیک محققان شواهدی برای تعیین اینکه آیا تزریق ویتامین C داخل وریدی برای درمان سرطان سودمند است کشف کرده‌اند اما کافی نبوده است.

اما پاسخ دیگری که به سؤال آمپول ویتامین C برای چیست می‌توان داد این است که، برخی از افراد از آمپول ویتامین C برای سلامت عمومی و افزایش عملکرد سیستم ایمنی بدن استفاده می‌کنند. از آنجایی‌که مصرف روزانه قرص‌های مکمل برای بعضی از افراد خسته‌کننده است و یا به دلیل مشکلات معده و روده از خوردن آن‌ها معذوریت دارند از این‌ رو تزریق آمپول ویتامین ث برای آن‌ها راحت‌تر خواهد بود.

اگر چه ویتامین C در بدن نقش مهمی را ایفا می‌کند اما مصرف ویتامین C به‌صورت قرص جوشان ویتامین ث و یا آمپول آن یک موضوع بحث‌برانگیز است خصوصاً برای افرادی که به‌اندازه کافی در رژیم غذایی خود از ویتامین C استفاده می‌کنند. هیچ جواب قطعی در مورد اینکه ویتامین C احتمال ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد، از بیماری‌های قلبی و بیماری‌های چشمی نظیر دژنراسیون ماکولا جلوگیری می‌کند و یا مانع از بروز سرماخوردگی می‌شود، پیدا نشده است.

از آمپول ویتامین C گاهی اوقات برای کاهش وزن نیز استفاده می‌شود. برخی تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که به‌ اندازه کافی از ویتامین C استفاده نمی‌کنند بدنشان قادر به سوزاندن چربی نخواهد بود. این بدان معناست که اطمینان از مقدار مصرف مجاز ویتامین C مهم است. با این‌حال هیچ تحقیق علمی مبنی بر اینکه مصرف ویتامین C به‌صورت خوراکی یا تزریقی سبب کاهش وزن می‌شود وجود ندارد.

برای درمان بیماری کمبود ویتامین C تزریق روزانه 200 میلی‌گرم آمپول ویتامین ث طی یک هفته مؤثر خواهد بود. تزریق یک گرم ویتامین ث در روز برای بهبود زخم کفایت می‌کند. برای دیگر موارد انواع مختلفی از دوزهای آمپول ویتامین C مورداستفاده قرار می‌گیرد که معمولاً 10 تا 100 گرم و در فواصل زمانی مختلف و به‌صورت روزانه یا دوره‌ای تجویز می‌شود. تزریق آمپول ویتامین C در دوزهای معمولی با هیچ‌گونه عوارض جانبی همراه نخواهد بود اما در دوزهای بالاتر شایع‌ترین عوارض آن درد و تورم در محل تزریق است. همچنین تهوع و درد در محل تزریق نیز از دیگر عوارض جانبی آمپول ویتامین C شناخته‌شده است. بنابراین قبل از تزریق دوزهای بالاتر ویتامین C با پزشک خود در مورد خطرات احتمالی آن صحبت کنید.

ازآنجایی‌که برخی از بیماران به دلیل مشکلات معده و روده از خوردن میوه و سبزیجات و یا قرص‌های مکمل عاجزند ازاین‌رو پزشکان برای سلامت عمومی و افزایش عملکرد سیستم ایمنی بدن این افراد آمپول ویتامین C را تجویز می‌کنند. تزریق روزانه 200 میلی‌گرم آمپول ویتامین ث برای درمان بیماری کمبود ویتامین C مؤثر خواهد بود.

ویتامین ث جذب آهن مواد غذایی را در بدن افزایش می‌دهد و در صورت مصرف دوزهای بالاتر ویتامین C بدن شما ممکن است آهن بیشتری را جذب کند. توجه داشته باشید که سطح بالایی از آهن در بدن سبب بروز مشکلات بالقوه خواهد شد. اگر بیماری کلیوی دارید دوزهای بسیار بالاتر ویتامین C ممکن است به آسیب کلیوی منجر شود. تزریق دوزهای بالای ویتامین C باعث افزایش احتمال ابتلا به سنگ کلیه می‌شود. همچنین بعد از هر تزریق خطر ابتلا به عفونت نیز وجود دارد.

ویتامین C می‌تواند با بعضی داروها تداخل داشته باشد. از آنجایی‌ که ویتامین C می‌تواند حالت اسیدی ادرار را بیشتر کند لذا در برخی موارد این تغییرات می‌تواند اثر برخی داروهای خاص را از بین ببرد. آمپول ویتامین ث به‌ نوبه‌ی خود می‌تواند سطوح برخی از داروها را در بدن شما تغییر دهد و سبب کاهش اثربخشی یا افزایش اثر جانبی داروها شود. فلوفنازین، منیزیم سالیسیلات، مکسیلتین و سولزالات ازجمله داروهایی هستند که نباید هم‌زمان با ویتامین C مصرف شوند. این نگرانی وجود دارد که دوز بالای ویتامین C می‌تواند اثراتی از پرتودرمانی را در بدن ایجاد کند از طرفی می‌تواند عوارض جانبی  برخی از داروهای شیمی‌درمانی را کمتر کند.

بهترین زمان مصرف قرص ویتامین ث

متأسفانه رژیم غذایی بسیاری از افراد جامعه فاقد مواد مغذی کافی و موردنیاز بدن است از این‌ رو مصرف مکمل‌های غذایی برای این افراد ضرورت می‌یابد. خوشبختانه مصرف مکمل‌های غذایی یک راه آسان و مؤثر برای پر کردن شکاف‌های تغذیه‌ای و رفع نیازهای مواد مغذی بدن است بااین‌وجود بسیاری از ما اطلاعاتی در مورد بهترین زمان مصرف این مکمل‌ها نداریم و ناآگاهانه از این ویتامین‌ها در زمان نامناسب استفاده می‌کنیم.

زمان مناسب برای مصرف ویتامین‌ها به نوع ویتامین بستگی دارد. برخی از ویتامین‌ها بهتر است زمان صبح و با معده خالی مصرف شوند درصورتی‌که برای جذب برخی از مکمل‌ها نیاز است تا آن‌ها را به همراه غذا مصرف کنید. علاوه بر زمان مصرف، تداخل دارویی این مکمل‌ها با سایر داروها نیز باید موردتوجه قرار گیرد.

شما ممکن است یک قوطی کامل از مکمل‌ها را در اختیار داشته باشید که قصد دارید برای تقویت استخوان‌ها و یا سلامت قلبتان از آن‌ها استفاده کنید اما باید بدانید که یکی از مهم‌ترین مسائل هنگام خوردن مکمل‌های ویتامینه زمان و نحوه استفاده از این ویتامین‌ها و پروبیوتیک­ها است.

 

اکثر مکمل‌ها نظیر مولتی‌ویتامین، بکمپلکس، ویتامین E و ویتامین C را می‌توان در وعده صبحانه و به همراه غذا مصرف کرد. مصرف این ویتامین‌ها در وعده صبحانه نه‌تنها سبب تقویت جسمی ما در طول روز خواهد شد بلکه به خاطر سپردن زمان مصرف این مکمل‌ها را برای ما ساده‌تر خواهد کرد چراکه اغلب ما صبحانه را در خانه میل می‌کنیم.

هنگامی که بدن مقادیر بالایی از ویتامین C را دریافت می کند، اضافه آن را در سلول ها و بافت ها نگه می دارد. سلول های سفید خون، غدد فوق کلیوی، غده هیپوفیز و مغز و چشم بیشترین مقدار ویتامین سی اضافی بدن را در خود ذخیره می کنند.

مقدار بسیار کمی از این ویتامین در مایعات خارج سلولی همچون پلاسما و سلول های قرمز خون و بزاق یافت می شود. استفاده از مکمل ویتامین سی در میان افراد شایع است و همین امر موجب بالاتر رفتن میزان ویتامین C در آنها می شود.

تحقیقات موسسه ملی سلامت و تغذیه در سالهای 1999 تا 2000 نشان می دهد که تقریبا 35 درصد افراد بزرگسال از مکمل های چند ویتامینه استفاده می کنند. این مکمل ها معمولا حاوی ویتامین C نیز هستند. طبق این تحقیق، حدود 29 درصد از کودکان ویتامین سی مورد نیاز خود را از منابع غذایی دریافت می کنند. آنچه که میزان این ویتامین را در بدن نشان می دهد با اندازه گیری پلاسمای ویتامین سی بدست می آید.

در برخی موارد اندازه گیری مقدار ویتامین C موجود در گلبول های سفید نیز به یافتن میزان این ویتامین در بدن کمک می کند اما ارزیابی این مقدار و رسیدن به اندازه نهایی با کمک چنین سنجشی کمی دشوار است.

توجه داشته باشید که کلسیم نباید با مولتی‌ویتامین مصرف شود زیرا که کلسیم در جذب آهن دخالت می‌کند لذا اگر قصد استفاده از مولتی‌ویتامین را در وعده صبحانه دارید بهتر است لبنیات یا مکمل‌های حاوی کلسیم را در وعده‌های دیگر غذایی نظیر نهار و شام استفاده کنید. از طرفی ویتامین C در افزایش جذب آهن مؤثر خواهد بود بنابراین نوشیدن یک لیوان آب‌پرتقال یا قرص جوشان ویتامین ث در وعده صبحانه به همراه قرص مولتی‌ویتامین در جذب آهن بسیار مؤثر خواهد بود.

ویتامین C نیز همانند ویتامین B یک ماده محلول در آب است لذا برای جذب آن در بدن نیازی به رژیم غذایی چرب نخواهد بود. از طرفی در برخی موارد نیز لازم است تا برخی از مکمل‌ها در یک وعده غذایی پرکالری و چرب مصرف شوند چراکه این ویتامین‌ها محلول در چربی هستند و برای جذب بهتر باید با غذاهای چرب مصرف شوند. به‌طور کل مهم‌ترین نکته در زمان مصرف ویتامین‌ها و مکمل‌ها این است که آن‌ها را با غذا میل کنید تا جذب و انحلال آن در بدن راحت‌تر صورت گیرد.

اگرچه ویتامین ث یک ویتامین محلول در آب است اما استفاده از آن با وعده‌های غذایی مانع از بروز مشکلات گوارشی خواهد شد ازاین‌رو بهترین زمان مصرف قرص ویتامین ث و یا سایر مکمل‌های حاوی ویتامین C در وعده صبحانه و یا نهار است.

اگر قصد دارید که از ویتامین‌هایی نظیر ویتامین ث استفاده کنید باید بگوییم که بهترین زمان مصرف قرص ویتامین ث و سایر مکمل­ها مثل مولتی‌ویتامین، بکمپلکس و ویتامین E، وعده نهار است. اگر مصرف برخی از ویتامین‌ها در وعده صبحانه مشکل است می‌توانید از آن در وعده‌های بزرگ‌تر مثل نهار استفاده کنید.

فقط به یاد داشته باشید که مصرف مولتی‌ ویتامین‌های حاوی آهن با قرص‌های کلسیم مجاز نخواهد بود. یکی از بهترین زمان‌ها برای مکمل‌های حاوی کلسیم در وعده شام و یا بعد شام است زیرا بدن در شب بهتر می‌تواند کلسیم را جذب کند. شکل مکمل کلسیمی تعیین می‌کند که آیا باید با غذا، بین غذا و یا با معده خالی مصرف شود. به‌طور مثال برای جذب بهتر کربنات کلسیم در بدن باید آن را به همراه غذا مصرف کنید. از سوی دیگر سیترات کلسیم را می‌توان با یا بدون غذا استفاده کرد و برای جذب بهتر نیازی به غذا یا اسید معده ندارد بنابراین می‌توانید این شکل از کلسیم را در زمان خواب و با معده خالی و یا در بین وعده‌های غذایی نهار تا شام استفاده کنید.

به‌طورکلی بهترین زمان مصرف اکثر ویتامین‌ها و مواد معدنی در زمان صبح است و بهتر است همراه با غذا مصرف شوند با این‌حال مصرف برخی از مکمل‌ها نظیر کلسیم در شب و قبل از خواب بهتر خواهد بود. بنابراین مکمل‌هایی مثل ویتامین C جوشان، ویتامین D و برخی ویتامین‌های گروه B بهتر است در وعده صبحانه مصرف شوند و مکمل‌هایی مثل منیزیم، کلسیم و ویتامین B3 بهتر است در زمان شب و قبل از خواب مصرف شوند.

تقسیم میزان دوز مجاز روزانه ویتامین C، جذب این ویتامین را در بدن بهبود می‌بخشد و سطح خون را در تمام طول روز حفظ می‌کند و ناراحتی‌های گوارشی را در برخی افراد از بین می‌برد. اگر معده حساسی دارید استفاده از قرص جوشان ویتامین ث یا آمپول ویتامین C بهترین گزینه برای شما خواهد بود. ویتامین C جذب کلسیم را افزایش می‌دهد اما ممکن است در جذب ویتامین B12 تداخل ایجاد کند بنابراین بهتر است از مصرف هم‌زمان این ویتامین‌ها اجتناب کنید.

مصرف 250 میلی‌گرم نوشیدنی ویتامین C و دو بار در روز(در وقت صبحانه و نهار) کفایت می‌کند. ویتامین ث به کارکرد سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند و نقش مهمی در محافظت از سلول‌ها در برابر رادیکال‌های آزاد بازی می‌کند. این ویتامین محلول در آب است و لازم نیست حتماً در یک وعده غذایی خاص مصرف شود اگر چه مصرف این مکمل به همراه یک وعده غذایی می‌تواند کمک‌کننده باشد و ناراحتی‌های گوارشی را کاهش دهد.

نشانه‌های بیماری کمبود ویتامین C

 

 

ویتامین C یک ماده ضروری برای بدن است لذا کمبود آن در بدن می‌تواند بسیار خطرناک بوده و مشکلات جدی‌تری را ایجاد کند. اگرچه به دلیل دسترسی به محصولات تازه و یا وجود مکمل‌های غذایی نظیر قرص جوشان ویتامین ث، بیماری کمبود ویتامین C در کشورهای توسعه‌یافته بسیار نادر است اما هنوز هم 7 درصد از بزرگ‌سالان در کشورهایی مثل ایالات‌متحده از بیماری کمبود ویتامین C رنج می‌برند.

نام بیماری کمبود ویتامین سی ، Scurvy است و شایع‌ترین عوامل بروز این بیماری در بدن رژیم غذایی ضعیف، مصرف الکل، بی‌اشتهایی، بیماری‌های شدید روانی، مصرف دخانیات و دیالیز است. اگرچه بروز علائم بیماری کمبود ویتامین C در بدن می‌تواند چندین ماه طول بکشد اما با مشاهده برخی از علائم ضعیف آن باید مراقبت‌های لازم آغاز شود. متداول‌ترین نشانه‌های بیماری کمبود ویتامین C عبارت‌اند از:

• پوست کرکی و خشن: زمانی که سطح ویتامین ث در بدن کاهش می‌یابد یک وضعیت پوستی به نام پیلاریس ایجاد می‌شود. این وضعیت که پوست مرغی نامیده می‌شود اغلب در پشت بازوها، ران و باسن رخ می‌دهد و به علت عدم ایجاد پروتئینی به نام کراتین در داخل منافذ پوست گسترش می‌یابد. این مشکل پوستی ناشی از کمبود ویتامین ث به‌طورمعمول بعد از 3 تا 5 ماه مصرف نامناسب ویتامین C در بدن ظاهر می‌شود و با مصرف مکمل ویتامین C جوشان یا قرص جویدنی ویتامین ث برطرف می‌شود. با این‌حال عوامل دیگری نیز برای بروز کراتوز پیلاریس وجود دارد لذا تنها بروز این مشکل بروی پوست برای تشخیص کمبود ویتامین ث کافی نخواهد بود.

کمبود ویتامین C می‌تواند سبب بروز برجستگی‌های پوستی بروی بازوها، ران و یا باسن شود اما این علائم به‌تنهایی نمی‌توانند دلیلی برای وجود بیماری کمبود ویتامین C در بدن باشند. 

• پیچ خوردن موهای بدن: کمبود ویتامین C می‌تواند سبب خمیده شدن و یا پیچ خوردن موی بدن شود چراکه به دلیل نقص در ساختار پروتئین مو(در طی رشد آن) ایجاد می‌شود. موهای مارپیچی شکل بدن یکی از نشانه‌های کمبود ویتامین ث در بدن است اما ممکن است تشخیص از طریق آن دشوار باشد زیرا احتمال شکسته شدن این موهای آسیب‌دیده بیشتر است. ریزش و شکل نامناسب از موهای بدن را می‌توان در عرض یک ماه و با مصرف مقدار کافی از ویتامین C برطرف کرد.
• فولیکول‌های قرمز مو: فولیکول‌های مو روی سطح پوست حاوی عروق خونی بسیار کوچکی هستند که خون و مواد مغذی را به این منطقه عرضه می‌کنند. زمانی که بدن با کمبود ویتامین C مواجه می‌شود این رگ‌های خونی شکننده شده و به‌راحتی تجزیه می‌شوند لذا لکه‌های قرمز و روشنی در اطراف فولیکول‌های مو ایجاد می‌شود. این مشکل با عنوان perifollicular شناخته می‌شود و یک نشانه قطعی از وجود بیماری کمبود ویتامین C در بدن است. مصرف مکمل‌های ویتامین C معمولاً این علائم را ظرف مدت دو هفته از بین خواهند برد.
• ناخن‌های قاشقی شکل با نقاط یا خطوط قرمزرنگ: ناخن‌های قاشقی و مقعری شکل اغلب نازک و شکننده هستند. اگرچه این مشکل به دلیل کم‌خونی یا فقر آهن ایجاد می‌شود اما با کمبود ویتامین C در بدن نیز مرتبط خواهند بود. لکه‌های قرمز یا وجود خطوط عمودی قرمزرنگ در ناخن به دلیل تجزیه رگ‌های خونی و در اثر کمبود ویتامین C در بدن ظاهر می‌شود. اگر چه این علائم احتمال وجود بیماری کمبود ویتامین C را گوشزد می‌کند اما برای تشخیص کافی نخواهد بود.
• پوست خشک و آسیب‌دیده: پوست خشک و آسیب‌دیده می‌تواند با بیماری کمبود ویتامین C در بدن مرتبط باشد، اگرچه می‌تواند توسط بسیاری از عوامل دیگر نیز ایجاد شود بنابراین این علامت‌ها به‌تنهایی برای تشخیص کمبود ویتامین ث در بدن کافی نخواهند بود.
• کبودی: کبودی یکی از نشانه‌های کمبود ویتامین C در بدن است زیرا تولید کلاژن ضعیف سبب ضعیف شدن رگ‌های خونی می‌شود. کبودی ناشی از کمبود ویتامین ث می‌تواند در قسمت‌های وسیعی از بدن رخ دهد و یا به‌صورت نقاط کوچک و بنفش زیرپوست ظاهر شود. خونریزی آسان اغلب یکی از علائم واضح کمبود ویتامین ث در بدن است.
• بهبودی دیرهنگام زخم‌ها: ازآنجاکه ویتامین C موجب کاهش میزان تشکیل کلاژن می‌شود لذا زخم‌ها به‌ آرامی بهبود می‌یابند. تحقیقات نشان می‌دهد که افراد مبتلا به زخم پای مزمن و عدم بهبودی این زخم‌ها با کمبود ویتامین C مرتبط است. در موارد شدیدتر از کمبود ویتامین C، زخم‌های قدیمی ممکن است دوباره بازشوند و خطر ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهند. بهبود تدریجی زخم‌ها یکی از نشانه‌های پیشرفته بیماری کمبود ویتامین C است و عموماً در نظر گرفته نمی‌شود مگر اینکه کبودی تا چندین ماه وجود داشته باشد.
• درد و تورم مفاصل: ازآنجایی‌که مفاصل حاوی مقدار زیادی بافت همبند غنی از کلاژن هستند لذا می‌توانند از کمبود ویتامین ث جلوگیری کنند. بسیاری از گزارش‌های درد مفاصل ناشی از کمبود ویتامین ث بیان می‌کنند که این دردها به‌ اندازه‌ای شدید است که سبب لمس شدن مفصل‌ها و یا مشکلاتی در راه رفتن خواهند شد. خونریزی در داخل مفاصل نیز ممکن است سبب تورم و درد اضافی در مفاصل شود. با این‌حال تمامی این علائم با مصرف قرص ویتامین C خارجی یا قرص جوشان ویتامین ث در عرض یک هفته درمان خواهد شد.
• استخوان ضعیف: کمبود ویتامین C نیز می‌تواند سلامت استخوان‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. درواقع مصرف کم ویتامین C با افزایش خطر شکستگی و پوکی استخوان مرتبط است. تحقیقات نشان می‌دهد که ویتامین C نقش مهمی در تشکیل استخوان دارد لذا کمبود آن باعث تحلیل رفتن استخوان‌ها خواهد شد. ازآنجایی‌که استخوان کودکان در حال رشد است لذا اسکلت بدنی آن‌ها به‌طور خاص می‌تواند تحت تأثیر کمبود ویتامین C قرار گیرد.
• خونریزی لثه و از دست دادن دندان‌ها: قرمزی، تورم و خونریزی لثه‌ها یکی دیگر از نشانه‌های کمبود ویتامین C در بدن است. بدون ویتامین C کافی، بافت لثه ضعیف و ملتهب شده و رگ‌های خونی در این ناحیه به­راحتی باز خواهند شد. در مراحل پیشرفته کمبود ویتامین C ممکن است لثه‌ها بنفش و فاسد شوند. درنهایت دندان‌ها به دلیل ناسالم بودن لثه‌ها و عاج ضعیف فاسد شده و از بین می‌روند.

تأثیر ویتامین C برای پوست

خواص آنتی‌اکسیدانی ویتامین C و نقش آن در سنتز کلاژن سازی نشان می‌دهد که این ویتامین یک مولکول حیاتی برای سلامت پوست است و در حفظ سلامت مفاصل نیز بسیار کمک‌کننده خواهد بود. کلاژن نوعی پروتئین است که در تولید بافت‌های همبند در پوست، مو، مفاصل، استخوان‌ها و عروق خونی مورداستفاده قرار می‌گیرد.

ویتامین C نقش کلیدی در تولید کلاژن ایفا می‌کند. پوست سالم حاوی مقدار زیادی ویتامین C، به‌خصوص در اپیدرم یا لایه بیرونی پوست است. تحقیقات نشان می‌دهد که مکمل‌های اسید اسکوربیک اثرات مفیدی بر سلول‌ها پوستی داشته و برخی مطالعات نشان می‌دهد که ویتامین C می‌تواند در پیشگیری و درمان مشکلات پوستی ناشی از تابش اشعه ماوراءبنفش مؤثر باشد. ویتامین C پوست را سالم نگه می‌دارد و از آن در برابر آسیب‌های اکسیداتیو ناشی از اشعه ماوراءبنفش خورشید و قرار گرفتن در معرض آلودگی‌هایی مانند دود سیگار یا اوزون محافظت می‌کند.

 

ویتامین C خشک شدن پوست شما را متوقف می‌کند و حتی می‌تواند چروک‌ها را کندتر کند. یکی دیگر از فواید ویتامین C برای پوست این است که تولید کلاژن را ترویج می‌دهد و پوست را جوان و شاداب نگه می‌دارد. مصرف بالای ویتامین C برای پوست بسیار مؤثر بوده و سبب افزایش سلامت آن خواهد شد درحالی‌که مصرف پایین ویتامین C با افزایش خطر ابتلا به خشکی پوست و افزایش 10 درصدی چین‌ و چروک همراه خواهد بود. مصرف کم ویتامین C می‌تواند با پوست خشک و آسیب‌دیده همراه باشد.

 کبودشدن در پوست زمانی اتفاق می‌افتد که رگ‌های خونی در زیرپوست شکسته شوند لذا خونریزی در ناحیه اطراف آن اتفاق می‌افتد با مصرف ویتامین  C می‌توان از بروز این مشکلات پوستی جلوگیری کرد. مصرف ویتامین C برای پوست و مقابله با زخم‌های پوستی نیز بسیار مؤثر بوده و به کنترل تورم کمک می‌کند. همچنین ویتامین ث سبب رشد بافت‌ها شده و زمان بهبودی زخم‌ها را سریع‌تر می‌سازد.

تاثیر ویتامین C در بدن‌سازی

اگر شما نیز مانند بسیاری از افراد به دنبال ساخت عضلات و تقویت آن‌ها هستید باید بگویم که 80 درصد موفقیت در بدن‌سازی و تقویت عضلات به تغذیه مرتبط خواهد بود.  حتی بهترین برنامه‌های تمرینی بدن‌سازی نیز نمی‌توانند آسیب ناشی از تغذیه نامناسب را جبران کنند. متأسفانه امروزه 70 درصد از رژیم غذایی ما را غذاهای فرآوری شده تشکیل می‌دهند در صورتی‌ که می‌توانیم بسیاری از مواد مغذی مورد نیاز بدن خود را از طریق یک رژیم غذایی مناسب به دست آوریم. ویتامین C یک ماده مغذی ضروری برای بدن است که برای رشد و ترمیم بافت‌ها در تمام قسمت‌های بدن مورداستفاده قرار می‌گیرد.

 

زمانی که می‌خواهید وزنه‌ای را بلند کنید بدن شما برای بهبود عملکرد خود به مقدار زیادی پروتئین، کربوهیدرات و چربی نیاز دارد. برای رشد و تقویت عضلات خود می‌توانید از انواع ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌ها استفاده کنید. بنابراین ویتامین‌هایی نظیر ویتامین C در بدن‌سازی مهم بوده و باید در رژیم غذایی موردتوجه قرار گیرند.

بدن‌سازان و سایر ورزشکاران ساعات زیادی را صرف تقویت و رشد عضلات خود می‌کنند. قهرمانان بدن‌سازی زمان آماده‌سازی در عرصه‌های رقابتی رژیم‌های سختی می‌گیرند تا بتوانند چربی را در بدن کاهش داده و بر حجم عضلاتشان بی افزایند. این هدف با داشتن یک تغذیه سالم و یک رژیم غذایی با پروتئین بالا شکل می‌گیرد.

با افزایش حجم عضلانی ماهیچه‌ها متابولیسم بدن افزایش‌یافته و منجر به از دست رفتن چربی در بدن خواهد شد. ویتامین‌ها و مواد معدنی نیز همانند پروتئین‌ها مهم هستند. اگر بدن شما فاقد مواد مغذی ضروری باشد قادر به عملکرد بهینه نخواهد بود و کوچک‌ترین کمبودی در بدن می‌تواند دستاوردهای شما و زمان ریکاوری شما را تحت تأثیر قرار دهد.

مصرف ویتامین C در بدن‌سازی سبب توقف التهابات عضلات و افزایش سیستم ایمنی بدن خواهد شد. برخی از دیگر ویتامین‌ها نیز در بهبود عضلات و کاهش استرس ناشی از تمرین مؤثر خواهند بود. بدن انسان برای مبارزه با عفونت‌ها و بیماری‌ها به ویتامین C نیاز دارد. این مواد مغذی ضروری قدرت دفاعی بدن را تقویت کرده و با رادیکال‌های آزاد مبارزه می‌کند. علاوه بر این از طریق رشد و ترمیم بافت، منجر به بهبود سریع‌تر عضلات بعد از ورزش خواهد شد.

بنابراین با توجه به اهمیت ویتامین C در بدن‌سازی اطمینان یابید که به میزان کافی از میوه و سبزیجات در رژیم غذایی خود استفاده می‌کنید.

مصرف ویتامین C در بدن‌سازی سبب توقف التهابات عضلات و افزایش سیستم ایمنی بدن خواهد شد. علاوه بر این ویتامین C از طریق رشد و ترمیم بافت عضلات، منجر به بهبود سریع‌تر عضلات بعد از ورزش خواهد شد.

معجزه ویتامین ث در بارداری

یکی از پروتئین‌های اصلی برای رشد طبیعی کودک در دوران بارداری کلاژن است. این ماده بخش حیاتی از بافت همبند بدن کودک شما را تشکیل داده و در رشد اندام‌های کودک مؤثر خواهد بود، بنابراین تعجبی ندارد که مصرف ویتامین ث در بارداری ضرورت می‌یابد. خوشبختانه رعایت یک رژیم غذایی غنی از میوه و سبزی می‌تواند مقدار زیادی از ویتامین ث در بارداری را تأمین کند. از طرفی مکمل‌های ویتامین C نیز در کاهش خطر عوارض بارداری مانند تشنج بارداری، محدودیت‌های رشد داخلی رحم و کم‌خونی مادر کمک‌کننده خواهند بود.

ویتامین C  نه‌تنها باعث تقویت سیستم ایمنی بدن مادر و کاهش خطر ابتلا به کم‌خونی ناشی از فقر آهن در دوران بارداری خواهد شد بلکه مصرف ویتامین ث در بارداری برای رشد فیزیکی کودک ضروری است. با تولید کلاژن کودک رشد طبیعی داشته و میزان مصرف ویتامین ث در استحکام استخوان‌های مادر و کودک و بهبود زخم بدن مادر نقش بالقوه‌ای را ایفا می‌کند. همچنین ویتامین ث در بارداری سیستم ایمنی کودک را تقویت خواهد کرد.

یکی از مزایای مهم ویتامین ث در بارداری تأثیر آن بر جذب آهن غیر هم‌جنس است. با کمک منابع گیاهی حاوی ویتامین C، آهن توسط بدن کودک جذب و ذخیره‌شده و به رشد و یادگیری کودک در 6 ماه اول زندگی کمک خواهد کرد. مقدار مجاز ویتامین ث در بارداری برای مادران 14 تا 18 سال 80 میلی‌گرم و برای زنان بالای 18 سال 85 میلی‌گرم در روز است و مصرف بیش‌تر از این مقدار می‌توانند خطر زایمان زودرس را افزایش دهد.

ویتامین C به‌طور عمده برای تقویت سیستم ایمنی بدن مورداستفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند در جلوگیری از سرماخوردگی مفید باشد اما نکات پزشکی در مورد ویتامین ث عنوان می‌کند که دوزهای بالای این ویتامین میزان گلبول‌های سفید خون را افزایش می‌دهد و ازاین‌رو سبب کاهش مدت‌زمان بهبودی خواهد شد. اگرچه میوه‌ها و سبزی‌ها منبع غنی ویتامین ث هستند اما برخی از افراد می‌توانند از مکمل‌های آن که به شکل  ویتامین C جوشان، قرص جویدنی ویتامین ث و آمپول ویتامین ث موجود است، استفاده کنند.

 

ازجمله فواید ویتامین C برای پوست این است که نقش مهمی در سنتز کلاژن سازی ایفا می‌کند و تولید کلاژن را گسترش می‌دهد. همچنین در حفظ سلامت پوست و مفاصل بسیار کمک‌کننده خواهد بود. بیماری کمبود ویتامین C ممکن است با علائمی نظیر خشکی و خشن بودن پوست، کبودی، شکستگی استخوان، درد و تورم مفاصل و خونریزی و تورم لثه‌ها و فاسدشدن دندان‌ها همراه باشد.

ویتامین C در بدن‌سازی نقش مهمی را در ساخت بافت و ترمیم عضلات بازی می‌کند. همچنین مصرف ویتامین ث در بارداری برای رشد جنین و جلوگیری از کم‌خونی مادر، مؤثر خواهد بود.

فواید ویتامین سی (vitamin C) + منابع سرشار

مقدار ویتامین سی لازم برای بدن انسان در گروه های سنی مختلف متفاوت است و حداقل میزان آن باید 40 میلی گرم و حداکثر 120 میلی گرم باشد. در زمان بارداری و شیردهی نیاز بدن به ویتامین سی افزایش یافته و حداکثر میزان آن باید دریافت شود.

ویتامین سی مورد نیاز بدن افرادی که سیگار مصرف می کنند حدود 35 میلی گرم بیشتر از افراد عادی است چرا که سیستم ایمنی بدن افراد سیگاری بسیار ضعیف تر از افراد غیر سیگاری است. این ویتامین در بسیاری از میوه ها و سبزیجات وجود دارد.

از آنجایی که غلات ویتامین سی ندارند، به صورت غنی شده می توان آن ها را تولید کرد. ویتامین ث در درجه حرارت بالا از بین می رود و به همین علت پختن زیاد و با حرارت بالای سبزیجات و میوه های حاوی این ویتامین موجب از دست رفتن بخش زیادی از ویتامین آنها می شود.

نکته مثبت در این خصوص آن است که اکثر منابع غذایی حاوی این ویتامین به صورت خام قابل مصرف هستند. ویتامین سی نقش مهمی در پیشگیری و درمان سرماخوردگی دارد و دریافت این ویتامین از مواد غذایی طبیعی آن بسیار بهتر از مصرف قرص های جوشان حاوی آن است.

بدن در هنگام سرماخوردگی ضعیف شده و سیستم ایمنی دچار ضعف می شود. مصرف ویتامین سی در این زمان به تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار کمک کرده و ضعف عمومی بدن را از بین می برد.

 

کمک به عملکرد بهتر ویتامین های E و A در بدن نیز از دیگر نقش های ویتامین سی است. از دیگر نقش های این ویتامین در بدن می توان به کمک در ساخت کلاژن، ال کارنی تین و بعضی از مواد شیمیایی که ناقل پیام عصبی هستند نیز اشاره کرد.

کلاژن پروتئینی است که در ساختار مو، بافت استخوان و پوست وجود دارد و در صورت آسیب به بافت پوست و مو و یا استخوان امکان ترمیم آن قسمت را دارد. ویتامین سی میزان جذب آهن در روده را بالا برده و به افزایش آهن بدن کمک می کند.

نقش مکمل ویتامین سی در بدن

کمبود شدید این ویتامین امروزه به ندرت در افراد مشاهده می شود که نام این بیماری اسکوربوت نام دارد. این بیماری به صورت خونریزی در زیر پوست و قسمت های مخاطی بدن، درد در مفاصل، عدم بهبود زخم و خونریزی از لثه ها مشخص می شود و به مرور زمان در اثر تحلیل رفتن لثه منجر به از دست دادن دندان ها نیز می گردد.

موارد بسیار شدید کم خونی و مراحل پیشرفته آن منجر به کمبود آهن بسیار شدید و حتی منجر به فوت بیمار می گردد. بیماری اسکوربوت با مصرف میوه و سبزیجات حاوی این ویتامین قابل درمان است.

همانطور که گفته شد میزان ویتامین سی در افرادی که سیگار مصرف می کنند بسیار کمتر از افراد عادی است. این مطلب در مورد افرادی که مدام در معرض دود سیگار بوده و آن را استنشاق می کنند نیز صدق می کند. دود سیگار حاوی مقادیر بالایی از رادیکال های آزاد است و بدن فرد برای خنثی کردن آن مجبور به مصرف بیشتری از ویتامین سی است. به همین خاطر سطح ویتامین سی در خون این افراد کم بوده و می بایست میزان بیشتری از آن را به نسبت افراد دیگر دریافت کنند.

 

مکمل ویتامین سی در حقیقت در برگیرنده ی ویتامین سی به شکل اسکوربیک اسید است که محیط زیستی همانند اسید اسکوربیک طبیعی را دارد. شکل های دیگر مکمل ویتامین سی حاوی سدیم اسکوربات، کلسیم اسکوربات، دیگر اسکوربات های معدنی و مواد مشابه هستند.

ویتامین سی و درمان سرماخوردگی

همانطور که پیش تر اشاره شد، کمبود ویتامین سی با علائمی همراه است. یکی از این علائم افسردگی است. افسردگی به علت کمبود شدید آهن در پی کاهش ویتامین C اتفاق می افتد و فرد را دچار بدخلقی و بی حوصلگی می کند.

در کودکان نیز این بیماری در صورت گسترش می تواند به بافت استخوان صدمه زده و کلاژن سازی را در این قسمت دچار اختلال کند. کمبود این ویتامین در کشورهای توسعه یافته و پیشرفته دیگر مشاهده نمی شود اما هنوز به ندرت می توان افراد دارای این بیماری را مشاهده کرد.

در نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می شوند، مقدار کافی از ویتامین سی به بدنشان منتقل می شود. در کودکانی که به هر دلیلی از شیر جوشیده گاو استفاده می کنند، کمبود این ویتامین در بدنشان مشاهده می شود، زیرا سطح ویتامین سی در شیر گاو پایین است و به همین علت مقادیر پایینی از این ویتامین به بدن کودک منتقل می شود.

حال آنکه مصرف این شیر اگر پس از جوشاندن باشد میزان ویتامین C دریافتی بدن را کاهش می دهد. در کنار انواع سبزی ها و میوه های حاوی این ویتامین، غذاهایی نیز هستند که شامل این ویتامین می شوند و صرفا منابع ویتامین C محدود به میوه جات و سبزیجات نمی شود.

پیشنهاد می شود که برای جلوگیری از سرماخوردگی به خصوص در فصول سرد سال، صبح ها از قرص جوشان حاوی ویتامین سی استفاده شود. همچنین مصرف میوه و سبزی در سبد غذایی بیشتر شده و غلات غنی شده با این ویتامین نیز مصرف شود.

 

تاثیر ویتامین c بر کرونا

طبق اظهارات متخصصین تغذیه در مورد تاثیر ویتامین c بر کرونا، در بعضی موارد مصرف دز های مشخصی از ویتامین C تا حدی باعث بهبود وضعیت مبتلایان به کوید 19 شده است. البته این تحقیقات کامل نمی باشد و نمیتواند آن را به عنوان توصیه اصلی در نظر گرفت.

البته طبق تحقیقات پیشین مصرف ویتامین ث باعث کاهش ابتلا به ویروس ها نمی شود اما می تواند باعث کوتاه شدن دوره بیماری شود. با توجه به عدم اطلاعات کامل از بیماری کرونا، پیشنهاد سازمان بهداشت جهانی این است که از مصرف خودسرانه دز های بالای این ویتامین خودداری شود زیرا مصرف بیش از اندازه آن می تواند باعث آسیب به سلول های بدن گردد.