27 اسفند رب گوجه فرنگی چطور در کارخانه تولید می‌شود؟
رب گوجه فرنگی از پرمصرف‌ترین چاشنی‌های غذا در بین ایرانیان است، که در غذاهای مختلف به صورت سرخ کرده یا پخته استفاده می‌شود. در زمان‌های گذشته مردم خودشان رب گوجه فرنگی را برای مصرف یک ساله خود در خانه طبخ می‌کردند.
با افزایش جمعیت، رشد صنعت، رشد آپارتمان نشینی و کمبود وقت، این وظیفه به کارخانه‌های تولید مواد غذایی محول شد.
در حال حاضر اکثریت مردم از رب گوجه فرنگی صنعتی استفاده می‌کنند. این محصول از مزرعه تا فروشگاه مراحل مختلف و متنوعی را طی می‌کند. برای برخی افراد دانستن طرز تهیه رب گوجه فرنگی در کارخانه جالب توجه است.
در این مقاله مراحل مختلف تهیه رب گوجه فرنگی را برای شما شرح خواهیم داد. عناوینی که در این مقاله به آن پرداخته‌ایم به این ترتیب است:
- گوجه مناسب برای تهیه رب گوجه فرنگی
- ترکیبات رب گوجه فرنگی صنعتی
- معرفی مراحل تهیه رب گوجه فرنگی صنعتی
- شرح طرز تهیه رب گوجه فرنگی در کارخانه
- نکاتی در مورد رب گوجه فرنگی صنعتی
گوجه مناسب برای تهیه رب گوجه فرنگی
دو نوع گوجه فرنگی محلی و گلخانه‌ای در بازار موجود است؛ که از هر دو نوع گوجه فرنگی محلی و گلخانه‌ای می‌توان استفاده کرد، که هر یک مزایا و کاستی‌هایی دارد.
گوجه فرنگی محلی رب کمتری می‌دهد اما باعث می‌شود رب کپک نزند و دیرتر خراب شود.گوجه فرنگی گلخانه‌ای گران‌تر است اما رب بیشتری از آن حاصل می‌شود. معمولاً به ازای هر 100 کیلوگرم گوجه فرنگی گوشتی و آبدار بین 10 تا 15 کیلوگرم رب به دست می‌آید.
کارخانه‌های معمولاً گوجه‌هایی را استفاده می‌کنند که بیضی شکل، دارای گوشت بیشتر و آبدار باشد. گوجه فرنگی بایستی کاملاً قرمز و رسیده باشد و بخش‌هایی از گوجه زرد یا سبز و سفید نباشد.
از انتخاب گوجه‌های لهیده، خراب و کپک زده باید خودداری شود چراکه سالم نیست و طعم رب را تغییر می‌دهد.
ترکیبات رب گوجه فرنگی صنعتی
رب گوجه فرنگی برای اولین بار در خانه‌ها و کارخانه‌های ایتالیایی تولید شد. ایتالیایی‌ها برای طعم دار کردن پاستاهای خود با طعمی متفاوت و جدید، تصمیم گرفتند سسی از عصاره گوجه فرنگی تهیه کنند و این شد که سیسیل و دیگر شهرهای جنوب ایتالیا به مهد رب گوجه فرنگی تبدیل شدند.
در حال حاضر هم کشورهای حاشیه مدیترانه از پیشتازان تولید و مصرف رب گوجه فرنگی در دنیا هستند. شاید برایتان جالب باشد بدانید بیشتر ساکنان مدیترانه ترجیح می‌دهند رب گوجه را خالص مصرف نکنند و با ترکیب آن با موادی مانند روغن زیتون و انواع سبزی‌های تازه، طعم دلپذیری به غذایشان بدهند. آنها معمولاً رب را مانند ما ایرانی‌ها سرخ نمی‌کنند و دوست دارند طعم خود رب زیر زبانشان بیاید.
ترکیبات رب گوجه فرنگی صنعتی هم مثل انواع خانگی، بیشتر گوجه فرنگی می‌باشد؛ یعنی در استاندارد تعریف شده رب گوجه فرنگی صنعتی، ترکیبات دیگری نمی‌توان در رب گوجه داشت.
برخلاف این که در برخی مارک‌های غیر معتبر کدو و پیاز را می‌توان در آنالیز رب گوجه مشاهده کرد. از طرفی نمک موجود در رب‌های صنعتی بر اساس اعلام سازمان استاندارد، حدود ۱ تا ۲ درصد است و اگر بیشتر از این میزان به آنها نمک اضافه شود، تقلب محسوب می‌شود.
همچنین از مواد افزودنی و نگهدارنده ای که سبب می‌شود رب گوجه فرنگی صنعتی دربسته بندی حدود ۱۸ ماه سالم بماند در این ترکیبات استفاده می‌شود. البته برخی کارخانه‌ها مدعی تولید انواع رب گوجه فرنگی ارگانیک هستند که هیچ ماده نگهدارنده و شیمیایی در آنها استفاده نشده است.
ترکیبات رب گوجه‌فرنگی صنعتی زیاد متنوع نیست. شاید وجه تمایز در غلظت رب گوجه باشد که در میزان حرارت دادن گوجه این تفاوت ایجاد می‌شود.
معرفی مراحل تهیه رب گوجه فرنگی صنعتی
طرز تهیه رب گوجه فرنگی در کارخانه مستلزم عبور از مراحل زیر می‌باشد:
- دریافت گوجه فرنگی
- خیساندن وشستشوی مقدماتی گوجه
- سرورتینگ و شستشوی گوجه
- خردکردن گوجه
- پخت اولیه
- فیلتراسیون
- تانک فرموله
- تغلیظ آب گوجه
- پاستوریزاسیون
- پرکردن در قوطی ودر بندی
- پاستوریزاسیون قوطی پر شده
- عبور از زیردوش آب سرد
- خشک کردن
- اتیکت زنی وبسته بندی
- عرضه به بازار
شرح طرز تهیه رب گوجه فرنگی در کارخانه
- گوجه فرنگی درسبد یا جعبه‌های 25 کیلوگرمی وارد کارخانه می‌شود و پس از توزین در سکوی بارگیری قرار می‌گیرد و کالای توزین شده و با سبد تحویل گرفته می‌شود.
- درمحل سکوی بارگیری یک حوضچه سیمانی قرار دارد که کف آن از صفحات مشبک پوشانده شده و پر از آب است. گوجه‌ها از سبد در آب حوضچه تخلیه می‌شود؛ البته کف حوضچه دارای شیب مناسب است. بطوریکه با باز کردن دریچه خروج، گوجه‌ها به راحتی همراه آب درکانال جاری می‌شوند. این کانال دارای لوله‌های هوا است. هوای دمیده شده از این لوله ها سبب به غلیان در آمدن گوجه‌ها و درنتیجه شستشوی بهترگوجه ها می‌شود.
- سپس گوجه‌ها برای شستشوی نهایی از زیر دوشهای آب رد شده وروی میز سورتینگ قرار می‌گیرند. گوجه فرنگی‌ها درحین عبور از روی سورتینگ توسط کارگرانی که در دو طرف میز قرار دارند مورد بازرسی قرار می‌گیرند وگوجه های نامناسب وکال و لهیده و یا چیزهای دیگری مثل چوب و غیره که احتمالاً همراه گوجه باشند از گوجه‌ها جدا می‌شوند.
- گوجه‌های تمیز شده پس از عبور از زیر دوش آب که شستشوی نهایی را انجام می‌دهد وارد خرد کن می‌شود و توسط تیغه‌های متحرک خرد کن زیر سقف متحرک ، خرد می‌شوند. گوجه‌های خرد شده وارد مخزنی با حجم حدود یک متر مکعب به نام بالانس تانک می‌شوند. دستگاه‌های خردکن دارای انواع مختلفی بوده ولی برای گوجه فرنگی از نوع شانه‌ای و یا دیسکی استفاده می‌گردد که نوع شانه‌ای ضمن اینکه برای گوجه فرنگی استفاده می‌شود برای خرد کردن میوه‌های نسبتاً سفت مثل سیب، گلابی و حتی چغندر نیز قابل استفاده می‌باشد.
2-کلدبریک Cold Break
تفاوت این دو شیوه پیش پزی فقط در میزان حرارتی است که به گوجه فرنگی داده می‌شود. این حرارت سبب می‌شود تا راندمان آبدهی در مرحله فیلتراسیون افزایش یابد و آنزیم پکتیناز از بین برود و در نتیجه رب تولیدی از ویسکوزیته مناسبی برخوردار باشد.
همچنین بار میکروبی کاهش یافته و به فرآیند سالم سازی درمراحل بعدی کمک می‌کند و به علت متلاشی و در اثر نرم شدن بافت گوجه‌ها عمل آبگیری آسان‌تر شده و استهلاک صافی‌ها را نیز کاهش می‌دهد.
- گوجه‌های خردشده پس از عبور از پری هیتر وارد صافی می‌شوند. این صافی‌ها دو یا سه مرحله‌ای می‌باشند، بطوریکه تفاوت مراحل مختلف در قطر توری‌های آن می‌باشد. توری مرحله اول با سوراخهای با قطر یک و مرحله دوم حدود 0.7 میلی متر می‌باشد. مراحل مختلف اولاً برای بالابردن کیفیت وکمیت آب گیری می‌باشد و ثانیاً بسته به شرایط مواد اولیه می‌توان به دلخواه از بعضی مراحل استفاده کرد و یا آن را از دور خارج کرد.
- آب گوجه وارد تانک فرموله که مخازنی از جنس استیل می‌باشد، می‌شوند. در این مخازن به میزان حداکثر 3 درصد وزن محصول نهایی به آب گوجه نمک طعام افزوده می‌شود.
- آب گوجه فرموله شده توسط پمپ وارد دیگ تغلیظ یا بچ می‌شود. البته نمک را می‌توان درمحصول نهایی پس از خروج از دیگ تغیلظ اضافه کرد اما به دلیل بالابودن ناخالصی درکشور ما و لزوم افزودن آب نمک بجای نمک خشک این کار اگر در تانک فرموله انجام شود بهتر است. آب گوجه می‌تواند دریک یا دو یا چند مرحله تغلیظ شود. آب گوجه در دیگ تغلیظ تحت خلأ و بصورت غیرمستقیم با بخار حرارت می‌بیند و آب خود را از دست می‌دهد.
تغلیظ آب گوجه تحت خلأ سبب حفظ کیفیت رنگ و ویتامین‌ها و افزایش سرعت عمل وصرفه جوئی درانرژی می‌گردد.
- رب گوجه فرنگی آماده شده از دیگ تغلیظ وارد مخزن ذخیره می‌شود. پس از جدا سازی آب گوجه (میوه) آن را به مخزن جهت تغلیظ هدایت کرده که از این مخزن جهت شارژ دستگاه تغلیظ استفاده می‌گردد، چون ممکن است بلافاصله از آب گوجه فرنگی تولید شده استفاده نگردد لذا باید در مخزن نگهداری شود. مخازن آب گوجه فرنگی از جنس استنلس استیل بوده و جهت جلوگیری از ته نشین شدن (دو فازشدن) آب و جلوگیری از کف بهتر است که دارای همزن باشد.
- گوجه از مخزن ذخیره با عبور از دستگاهی مشابه پری هیتر پاستوریزه شده و در درجه حرارت حدود 85 درجه سانتیگراد حرارت می‌بیند.
- وقتی غلظت مواد جامد در آب رب گوجه فرنگی به عدد 28 رسید، آن را داخل قوطی‌های مخصوص یا ظروف مشابه بسته بندی می‌کنند.
- قوطی‌های پرشده از رب گوجه فرنگی درب گذاری می‌شوند.
- پس از دربندی قوطی‌ها از تونل بخار عبور داده می‌شوند، بطوریکه حرارت مرکز قوطی به 90 درجه سانتیگراد برسد و پاستوریزه گردد. نگهداری زمان اقامت محصول درحرارت مذکور بستگی به نوع ظرف بسته بندی و اندازه آن دارد.
- پس از عبور ازتونل بخار، قوطی از زیر دوش آب سرد عبور می‌کند. سپس قوطی از زیر یک پنکه که هوای گرم می زند عبور کرده و خشک می‌شود. پس ازبسته بندی رب، می‌بایست قوطی‌ها را استریل نمود. برای این کار از تونل پخت (اتوکلاوعبوری) استفاده می‌شود.
- در این مرحله قوطی اتیکت خورده و در کارتن بسته بندی می‌شود. محصول تولید شده به انبار محصول حمل و پس ازطی مدت قرنطینه (حدود 15 روز) درصورت منفی بودن نتیجه آزمایشات قابل عرضه به بازار می‌باشد.
نکاتی در مورد رب گوجه فرنگی صنعتی
- در حال حاضر رب‌های گوجه فرنگی دربسته‌بندی‌های مختلفی مانند شیشه‌ای یا قوطی‌های فلزی در بازار عرضه می‌شوند. این رب‌ها ازنظر روش تولید و مواد مغذی تفاوتی با یکدیگر ندارند، اما رب‌های موجود در قوطی‌های فلزی، مطمئن‌تر هستند و مدت‌زمان بیشتری می‌توان آنها را نگهداری کرد؛ زیرا امکان استریل کردن قوطی و نگه‌داشتن آن در دستگاه اتوکلاو بهتر و بیشتر از شیشه است. البته شیشه‌ها را هم حرارت و دستگاه اتوکلاو قرار می‌دهند و استریل می‌کنند؛ اما بازهم میزان حرارتی که می‌توان به قوطی‌ها وارد کرد، بیشتر از شیشه است چون مقاومت قوطی در برابر حرارت، بالاتر از شیشه است.
- لیکوپن موجود در رب گوجه فرنگی به دلیل قرار گرفتن در معرض حرارت و گرما، بیشتر از لیکوپن موجود در گوجه فرنگی تازه است. طبق اذعان متخصصان تغذیه «ارزش تغذیه‌ای رب‌های صنعتی از رب‌های خانگی بیشتر است»، چراکه برای تهیه رب صنعتی، گوجه فرنگی‌ها را داخل تبخیرکننده‌هایی تحت خلأ می‌ریزند و با ایجاد خلأ در دیگ‌های دربسته، آب گوجه فرنگی به‌جای اینکه در 100 درجه سانتیگراد به جوش آید و تبخیر شود، در 60 درجه سانتیگراد به نقطه‌جوش می‌رسد. در این صورت حجم بیشتری از املاح، ویتامین‌ها و ریز مغزی‌های گوجه فرنگی در آن باقی می‌ماند. درصورتی‌که در روش سنتی، حجم بالاتری از ویتامین‌ها و ریز مغزی‌های گوجه فرنگی، در اثر حرارت بیشتری که می‌بینند، از بین می‌روند. به‌طورکلی، رب گوجه فرنگی ازنظر وجود میزان لیکوپن، آنتی‌اکسیدان‌ها و مواد ضد سرطانی به‌مراتب از خود گوجه فرنگی بهتر است.
- قرمزی رنگ رب به روش تهیه آن بستگی دارد. به دلیل اینکه رب‌های گوجه فرنگی امروزی را در خلأ تهیه می‌کنند، معمولاً رنگ آنها قرمز است و به سیاهی نمی‌زند. البته رب‌هایی که خیلی روشن هستند هم از گوجه‌های کال و نرسیده تهیه‌شده‌اند و تیرگی بیش‌ازحد رب هم می‌تواند نشان‌دهنده این مسئله باشد که دستگاه خلأ کار خود را به‌درستی انجام نداده است.
طرز تهیه رب گوجه تصویری
رب گوجه فوری چیست؟
شاید به نظرتان این کلمه بسیار عجیب باشد، اما رب گوجه فوری در واقع همان رب گوجه خانگی است که به اندازه نیاز در خانه تهیه می‌شود. این روش خصوصاً برای خانم‌های خانه‌دار که زمان زیادی را برای تهیه غذا دارند، در زمانی که دسترسی به رب صنعتی وجود ندارد بسیار راه گشا خواهد بود. همچنین سالم بودن رب گوجه فوری که در خانه تهیه می‌شود بر کسی پوشیده نیست. اما می‌توان از محصولاتی مانند رب گوجه‌فرنگی لئونارد که علاوه بر سلامت، دردسرهای تهیه رب گوجه فوری را ندارد نیز استفاده کرد.بسیاری از خانم‌های خانه‌دار ترجیح می‌دهند که گوجه فرنگی تازه را رنده کرده و عصاره آن را در غذاهای خود استفاده کنند . این روش در زمانی که قیمت گوجه‌فرنگی حتی از رب آن بیشتر است برای مصرف روزانه به صرفه نخواهد بود. ضمن آنکه کارخانه‌های محصولات غذایی امروزه سعی در حذف افزودنی‌های غیر ارگانیک به محصولات خود برحسب تقاضای مشتریان دارند . از این رو رب گوجه‌فرنگی لئونارد می‌تواند برای استفاده روزانه در مدت‌زمان طولانی گزینه منطقی باشد. ضمن آنکه پروسه پخت رب عموماً پروسه وقت‌گیر و پردردسری است که همه امکان انجام آن را ندارند. نگهداری رب خانگی نیز برای جلوگیری از کپک زدن آن از دردسرهای دیگری است که بسیاری از خانم‌های خانه‌دار را با معضل بزرگی روبرو کرده است.
رب گوجه‌فرنگی صنعتی سال‌هاست که جای خود را در میان مایحتاج روزانه خانواده‌ها حفظ کرده و درصورتی‌که استفاده صحیح از آن شود، مشکلی برای سلامت خانواده‌ها نخواهد داشت. پاستوریزه بودن و امکان نگهداری طولانی مدت رب گوجه‌فرنگی لئونارد از ویژگی‌های بارز آن محسوب می‌شود.
ده کیلو گوجه چقدر رب گوجه‌فرنگی می‌دهد؟
میزان ربی که می‌توان از هر کیلو گوجه‌فرنگی تازه و سالم دریافت کرد بسیار محدود است. همین امر نیز با توجه به قیمت بالای حال حاضر گوجه‌فرنگی، تهیه رب خانگی را با هزینه بالایی روبرو می‌کند. در پاسخ به سؤال ده کیلو گوجه چقدر رب گوجه‌فرنگی می‌دهد؟ باید ذکر کرد که هر کیلو گوجه‌فرنگی در حدود 100 تا 150 گرم رب می‌دهد. بنابراین با استفاده از 10 کیلو گوجه‌فرنگی می‌توانید 1 تا 1.5 کیلوگرم رب گوجه فرنگی تهیه کنید.
با کمی دقت و محاسبه مبلغ ده کیلو گوجه‌فرنگی و پروسه پر زحمت تولید گوجه‌فرنگی، تهیه رب گوجه خانگی مقرون به صرفه و منطقی نخواهد بود. ضمن آنکه برای پخت رب گوجه‌فرنگی باید از گوجه‌هایی که دانه‌های گوشتی کمتری دارند ، استفاده کرد. همین امر اقدامات لازم برای تهیه رب گوجه‌فرنگی را بیش از پیش سخت می‌کند
رب گوجه‌فرنگی‌های صنعتی مانند رب گوجه‌فرنگی لئونارد تمام این پروسه را با دقت و کیفیت بالا در کارخانه انجام می‌دهد و شما به راحتی می‌توانید از محصولات آن استفاده کنید. بنابراین مهم نیست که ده کیلو گوجه چقدر رب گوجه‌فرنگی می‌دهد ؟ به‌هرحال پخت رب خانگی در حال حاضر مقرون‌به‌صرفه نیست و هزینه بسیاری را به خانواده‌ها تحمیل می‌کند. البته افرادی که در باغچه خود اقدام به کشت گوجه‌فرنگی نموده‌اند و آن را با هزینه ناچیزی در اختیار دارند می‌توانند از رب گوجه‌فرنگی تازه خانگی نیز بهره‌مند شوند.
گوجه‌های استفاده شده در خانه یا کارخانه هر چه تازه‌تر و آبدارتر باشند محصول نهایی از کیفیت و بازده بیشتری برخوردار خواهد بود. به همین جهت برای تهیه رب گوجه‌فرنگی لئونارد سعی بر استفاده از گوجه‌فرنگی‌های باکیفیت ، تازه و دست‌چین شده است.
امروزه به دلیل افزایش قیمت خرید گوجه‌فرنگی استفاده از محصولاتی مانند رب گوجه‌فرنگی لئونارد که علاوه بر سالم بودن از کیفیت و رنگ خوبی نیز برخوردار است، برای صرفه‌جویی در هزینه‌های خانواده ضروری است.
طرز تهیه رب گوجه با مخلوط‌کن
با استفاده از مخلوط‌کن برای تهیه رب گوجه‌فرنگی خانگی می‌توانید در زمان خود صرفه‌جویی کنید. طرز تهیه رب گوجه با مخلوط‌کن با دیگر روش‌های پخت رب تنها در یک قسمت متفاوت است و آن‌هم مربوط به خرد کردن گوجه می‌شود.
طرز تهیه رب گوجه با مخلوط کن بدین صورت است که ابتدا گوجه‌فرنگی‌ها را شسته با چاقو به 4 قسمت تقسیم می‌کنیم. سپس آنها را درون مخلوط‌کن ریخته و پوره می‌کنیم. در آخر هم در ظرفی که گنجایش مواد را داشته باشد، از الک عبور داده تا تخم و پوست اضافه آن گرفته شود. بدین ترتیب از پیچیدگی‌های پوست کندن و خورد کردن گوجه‌ها خلاص می‌شوید. استفاده از مخلوط‌کن در روند تولید رب گوجه خانگی زحمت کمتری را برایتان به همراه خواهد داشت. ضمن اینکه دیگر نگرانی در مورد اسراف گوجه‌ها در زمان پوست‌گیری گوجه‌فرنگی را نخواهید داشت. البته این روش در کارخانه‌های صنایع غذایی مانند رب گوجه‌فرنگی لئونارد به‌صورت مکانیزه و بدون دخالت دست انجام می‌گیرد.
همان‌طور که گفته شد در استفاده از رب خانگی یکی از مشکلات اساسی نگهداری آن به‌گونه‌ای است که کپک نزد. این مسئله زمانی که حجم زیادی رب در اختیار دارید شکل جدی به خود می‌گیرد. البته برای رفع این مشکل ترفندهای بسیاری وجود دارد که به جلوگیری از بروز کپک کمک می‌کند اما راه حل تضمینی وجود ندارد. نکته مهم در استفاده از مخلوط‌کن درجه خردکنندگی آن به گونه است که دانه‌ها را که اغلب سبب تلخ شدن رب می‌شود را همراه با گوجه‌ها خرد نکند. بنابراین هنگامی‌که گوجه‌فرنگی‌ها از حالت جامد اولیه به شکل مایع تغییر داد، می‌توانید دستگاه را خاموش‌کنید. این عمل معمولاً بین 10 تا 30 ثانیه بیشتر طول نمی‌کشد. همچنین بهتر است که ظرف مخلوط‌کن خود را از قبل شسته و آن را خشک‌کنید. همچنین میزان دور دستگاه نیز برای تعیین زمان کافی خرد شده و پوره شدن گوجه‌فرنگی‌ها تعیین‌کننده است.
طرز تهیه رب گوجه در آفتاب
در طرز تهیه رب گوجه در آفتاب همان‌طور که از نامش پیداست باید فضایی تمیز در برابر نور خورشید را در اختیار داشته باشید. در طرز تهیه رب گوجه در آفتاب ابتدا باید پس از تهیه گوجه‌فرنگی‌های سالم و آبدار آنها شسته و اجاره دهید تا آب اضافی آنها خشک شوند. سپس درون ظرف‌های بزگی مانند قابلمه یا تشت‌های بزرگ تمیز، گوجه‌ها را به شش یا هشت قسمت برش دهید. سپس ظرف‌های حاوی گوجه‌فرنگی خردشده را در معرض آفتاب به مدت حداقل 4 روز قرار دهید تا گوجه‌ها کاملاً له شوند. در این چهار روز بهتر است که گه گاه گوجه‌ها را هم زده تا تمام قسمت‌های آن در معرض خورشید قرار گیرند. سپس گوجه‌ها را از الک ریزی عبور دهید تا تفاله‌ها و دانه‌های آن از مایع اصلی جدا شوند. در نهایت هم با جوشاندن ترکیبی از آب گوجه‌ها و نمک تا زمانی که به غلظت دلخواه برسد، این روند ادامه خواهد داشت.
نکته مهم در طرز تهیه رب گوجه در آفتاب اطمینان از عدم ورود گرد و غبار یا آشغال در زمان آفتاب گرفتن گوجه‌هاست. برای این منظور می‌توانید از توری‌های نازک با سوراخهای ریز استفاده کنید و شب‌ها آن را به‌جای بسته‌ای که قابل‌کنترل هست نیز منتقل کنید. کنترل عوامل محیطی و گرد و غبار برای تمیز و سالم ماندن رب‌های خانگی که با این روش تهیه می‌شوند بسیار سخت است. همچنین مرحله خورد کردن گوجه‌فرنگی‌ها نیز پروسه بسیار خسته‌کننده و وقت‌گیر است. رب‌های صنعتی با توجه به مراحل پاستوریزه‌کردن و میکروب‌زدایی که در زمان تهیه انجام می‌شود، بسیار مطمئن و عاری از آلودگی تولید می‌شوند. رب گوجه‌فرنگی لئونارد با نشان استاندارد در محیطی کاملاً تمیز و استریل با کیفیتی ممتاز اقدام به تولید محصولات خود می‌کند.
رب گوجه فرنگی لئونارد با استفاده از گوجه‌فرنگی‌های تازه و دست‌چین وبا کیفیت ممتاز تولید می‌شود.
علت خوش‌رنگ شدن رب گوجه چیست؟
علت خوش‌رنگ شدن رب گوجه علاوه بر روش پخت صحیح آن به میزان کیفیت گوجه‌های استفاده شده نیز وابسته است. برای تهیه رب‌های خانگی معمولاً برای رسیدن به رنگ دلخواه باید از گوجه‌فرنگی‌های آبدار و با کیفیت عالی استفاده کرد. در موقع خرید یا چیدن از زمین کشاورزی، باید گوجه فرنگی را انتخاب کنید که بیضی‌شکل بوده، دارای گوشت بیشتر و آبدار باشد.
گوجه‌فرنگی انتخابی برای رسیدن به رنگ دلخواه رب باید کاملاً قرمز و رسیده باشد. گوجه‌هایی که بخش‌هایی از آن زرد، سبز یا سفید هستند مطمئناً رنگ دلخواه را نخواهند داشت. از انتخاب گوجه‌های لهیده، خراب و کپک‌زده جدا خودداری کنید چراکه سالم نبوده و طعم رب را ناخوشایند می‌کنند.
برای دست‌چین کردن این گوجه‌ها معمولاً به زمان و هزینه زیادی نیاز خواهد داشت. در مقابل رب‌های صنعتی که از کیفیت بالایی برخوردارند به دلیل استفاده از گوجه‌فرنگی‌های دست‌چین باکیفیت بالا، از رنگ درخور توجهی نیز برخوردارند. علت خوش‌رنگ شدن رب گوجه به زمان پخت آن نیز مربوط می‌شود. کسانی که رب خانگی تهیه می‌کنند طبق تجربه زمان لازم برای تمام شدن پروسه پخت را می‌دانند اما در کارخانه‌های صنعتی این عمل کاملاً مکانیزه و استاندارد صورت می‌گیرد.
کارخانه رب گوجه‌فرنگی لئونارد با استفاده از آخرین تکنولوژی‌های روز دنیا به تولید محصولی با کیفیت ممتاز و پنج ستاره مشغول است. علت خوش‌رنگ شدن رب گوجه‌فرنگی لئونارد نیز استفاده از گوجه‌هایی باکیفیت و تازه برای تولید محصولات خود است. یکی از دلایل اصلی استفاده از رب (خانگی یا صنعتی ) میزان رنگی است که به غذا می‌دهد بنابراین خوش‌رنگ بودن رب یکی از ویژگی‌های مهم آن است.
Sorry, the comment form is closed at this time.